Podstawy preeklampsji
Definicja
Preeklampsja (PE) jest wielosystemowym zespołem objawów chorobowych, które rozwijają się w drugiej połowie ciąży i charakteryzują się nadciśnieniem z utratą białka lub dyfunkcją narządową u ciężarnej.
Nadciśnienie charakteryzuje się ciśnieniem skurczowym ≥140 mmHg i/lub ciśnieniem rozkurczowym ≥90 mmHg, zmierzonym dwa lub więcej razy w odstępach co najmniej czterogodzinnych, rozwijającym się po 20 tygodniu ciąży.
Proteinuria to obecność ≥300 mg białka w dobowej zbiórce moczu, wskaźnik białko/kreatynina w moczu (PCR) ≥30 mg/mmol lub dwa odczyty co najmniej ++ z testu paskowego próbki moczu ze środkowego strumienia lub cewnika.
Przy PE nałożonej na przewlekłe nadciśnienie tętnicze (obecność nadciśnienia przed ciążą lub wystąpienie nadciśnienia przed 20 tygodniem ciąży) proteinura lub dysfukcja narządowa matki powinna rozwinąć się po 20 tygodniu ciąży.
Dysfunkcja narządowa matki jest definiowana jako pierwszorazowe rozpoznanie co najmniej jednego z poniższych:
- Niewydolność nerek – poziom kreatyniny w osoczu ≥90 μmol/L.
- Zaburzenia czynności wątroby – wysoki poziom transaminaz wątrobowych (przekraczający ≥2 razy górną granicę normy) i / lub ciężki, uporczywy ból brzucha nie reagujący na leki.
- Powikłania neurologiczne - rzucawka, udar, splątanie, hyperrefleksja, której towarzyszy klonus, silny ból głowy z hiperrefleksją, utrata wzroku lub przewlekłe mroczki w polu widzenia.
- Powikłania hematologiczne - poziom płytek krwi <150,000/dL, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyczniowego (DIC) lub hemoliza.