غربالگری پری اکلامپسی

پری اکلامپسی حدود 2% حاملگی ها را درگیر می کند و یک علت عمده برای مرگ و میر مادر و پری ناتال می باشد.

•  در واقع پری اکلامپسی زودرس که قبل از هفته 37 نیاز به ختم بارداری دارد، همراه با افزایش ریسک مورتالیته و موربیدیته پری ناتال و عوارض کوتاه مدت و بلند مدت مادری می باشد.

بنظر می رسد علت زمینه ای پری اکلامپسی، اختلال placentation می باشد که با جریان خون غیر طبیعی در شریان های رحمی و کاهش سطح محصولات جفت در سرم مادر تشخیص داده می شود.

ریسک اختصاصی بیمار برای پری اکلامپسی بر اساس ترکیب فاکتورهای تاریخچه بیمار شامل نژاد سیاه پوست، BMI بالا، سابقه قبلی پری اکلامپسی در خود یا خانواده و ارزیابی موارد زیر در سونوگرافی 13-11 هفتگی قابل پیش بینی است:

• فشار خون مادر
• شاخص جریان پذیری (PI) شریان رحمی
• سطح سرمی PLGF

با این روش ترکیبی غربالگری می توان حدود 90% بیمارانی که مبتلا به پری اکلامپسی می شوند و نیاز به زایمان قبل از 34 هفته دارند و 75% بیمارانی که مبتلا به پری اکلامپسی پره ترم می شوند و 45% موارد پری اکلامپسی ترم را با میزان مثبت کاذب 10% شناسایی کرد.

یک مطالعه تصادفی (ASPRE) نشان داد که در حاملگی های تک قلو که در غربالگری سه ماهه اول از نظر پری اکلامپسی پر خطر بوده اند (ریسک بیشتر از 1 به 100) تجویز اسپرین (150 میلی گرم در روز) از 12 تا 36 هفته، میزان بروز پری اکلامپسی قبل از 34 هفتگی را بیش از 80% و پری اکلامپسی قبل از 37 هفتگی را تا بیش از 60% کاهش می دهد.