حاملگی دوقلو

شیوع حاملگی های دو قلو حدود 2-1% است. دو سوم موارد، دی زیگوت ( غیر همسان) و یک سوم موارد، مونوزیگوت ( همسان) هستند.

شیوع دوقلوئی دی زیگوت در نژاد سیاه پوست بیشتر است و با افزایش سن مادر و استفاده از داروهای القا کننده تخمک گذاری (20%) بیشتر می شود.
شیوع دوقلویی مونوزیگوت درهمه نژادها یکسان است و با افزایش سن مادر، افزایش نمی یابد ولی ممکن است در صورت استفاده از روش های لقاح خارج رحمی 3-2 برابر افزایش یابد.
در طول 20 سال اخیر، میزان دوقلوئی افزایش یافته است. این افزایش شیوع عمدتاً بدلیل افزایش شیوع دوقلوهای دی زیگوت بوده است. علت این افزایش شیوع در دوسوم موارد استفاده از تکنیک های کمک باروری و در یک سوم موارد بدلیل افزایش سن مادر می باشد.
در دوقلوهای دی زیگوت هر جنین جفت و کیسه آمنیون جداگانه دارد. دوقلوهای مونوزیگوت ممکن است دارای دو جفت جدا باشند ( دی کوریون)، از یک جفت تغذیه کنند (مونوکوریون) ، هر دو در یک کیسه آمنیون باشند(مونوآمنیون) و یا ارگان های مشترک داشته باشند (دوقلوهای بهم چسبیده). یک سوم دوقلوهای مونوزیگوت، دی کوریون (DC) و دوسوم موارد، مونوکوریون (MC) هستند.
بنابراین همه دوقلوهای MC ، مونوزیگوت هستند و از هر7 دوقلوی DC، شش دوقلو دی زیگوت هستند.